clase de natación

Esta semana xa que sigo lesionado toca falar un pouco da clase de natación do luns desde un punto de vista externo, polo que intentarei facer un pequeno resumen de como foi a sesión.

Empezarei co estilo mariposa e comentando un pouco os diferentes exercicios que se levaron a cabo para ir asimilando a técnica.

Primeiro, e cas aletas postas, practicamos a ondulación do corpo, moi necesaria para nadar mariposa, os tobillos irán extendidos e o movemento salirá da cadeira deixando as rodillas o máis quietas posible, repetimos o exercicio de forma ventral, lateral e dorsal varias veces.

Logo dese preimeiro exercicio, puxéronse en acción os brazos, primeiro solo con un, ó mesmo tempo que a patada seguía sendo doble e con aletas, logo co outro e por último cos dous á vez.

Deixando de lado este estilo, fixemos unha avaliación cunha ficha da técnica de espalda e por grupos de 3-4 persoas, fixándonos punto por punto en aspectos concretos(corpo, brazos,pernas, respiración) durante tramos de 8-10 metros, en ditos metros puntuabamos cun máximo de 4 e un mínimo de 1 por concepto, acabada a tarea, e cada un coa súa ficha comentabamos os puntos a mellorar entre o grupo e as medidas a aplicar para subsanalo.

espero que a próxima semana poida ser parte activa da clase xa.

Aprobeitando este periodo de inactividade obligatorio por causa da lesión teño oportunidade de seguir as clases doutra maneira menos participativa físicamente pero máis completa a nivel visual, e nesta última sesión que gracias ó bo tempo nos deixou volver ás pistas decidimos poñer en práctica a teoría aprendida na clase sobre o salto de pertiga e tamén do de altura sobre o que vou facer unha pequena entrada.

Primeiro facendo un reparto en grupos comezamos a practicar a batida dos diferentes estilos que existen, unha farase coa perna exterior como no metodo Fosbury e outro coa interior para o Rodillo ventral, cousa que parece sencilla pero que na clase daba bastantes problemas, tamén puiden observar nos meus compañeiros a diferencia que existe na batida coa perna"boa" a fecelo coa "mala"pasado este exercicio, o profesor considerou que estabamos preparados para dar o salto xa sobre as plataformas reglamentarias e cun listón de goma por precaución ante máis que posibles golpes así que colocados en dúas filas comezaron, primeiro facendo a carreira regamentaria e probando as diferentes técnicas, algúns con algo máis de xeito que outros, pero ó final cun ambiente de risa e relaxación pasamos un bo rato e de paso aprendimos un pouco que é do que se trataba.

Aprobeitando que estos días estivemos practicando tanto na piscina como tomando apuntes vou comentar unha das variantes que poden existir á hora de poñer en práctica este estilo, e que ademáis polo nivel que nos temos é a que a maioría usa; estou a referirme á braza formal.

- Neste estilo, a posición do corpo será mási plana para eliminar resistencia á auga

- A tracción dos brazos pódese considerar estreita.

- Mediante unha pequena flexión de cintura podemos conseguir que os pes permanezan debaixo da auga sewn sair á superficie.

- A patada ó igual que a brazada tamén vai ser máis estreia.

- A barbilla non se despega da superficie

- Non existe acción descendente e ascendente de caderas.

respiración en técnica de mariposa

Na anterior semana na nosa visita á piscina estivemos descubrindo prácticamente de cero, no meu caso polo menos, a técnica de mariposa, e chamoume a atención de forma especial a maneira de levar a cabo a respiración así que a continuación repaso un pouco en que consiste.

Os movermentos necesarios para colocar a cara do nadador por encima da superficie comezan durante o barrido da brazada afora, durante ese barrido continúase mirando adiante mentres a cabeza se acerca á superficie, a cara debería romper a auga durante o barrido ascendente dos brazos.

Débese respirar durante a primeira parte de dito movemento e durante a primeira parte do recobro.

Por outro lado, a coordinacióndos pes e o movemento da cabeza son moi importantes, xa que se realiza un batido cando a cabeza entra na auga e outro cando sae.

Outro punto a destacar é o feito de respirar cada dous ciclos de braza.

Nos últimos anos algús mariposistas optan por realizar respiración lateral como en crol, aínda que non está validado creese que aforra gasto enerxético.

INTRODUCCIÓN Á MARCHA ATLÉTICA

Esta semana empezamos a coñecer e intentar poñer en práctica conceptos básicos da marcha atlética así que aquí deixo un pequeno resumo e conceptos básicos.

A marcha é unha modalidade na que se executan unha serie de pasos sendo a súa norma máis importante que en todo momento teñen que estar os dous pes apoiados na superficie sobre a que desenvolvamos a carreira, sen haber perda de contacto visible, se esto pasase con reiteración poderíamos ser descalificados.

A perna de avance ten que permanecer recta desde o primeiro contacto co chan ata que pasa pola vertical.

A marcha é olímpica desde 1908 no caso dos homes, para as mulleres houbo que esperar algúns anos máis, concretamente ata 1992.

Practicouse por preimeira vez en Inglaterra no século XVIII pero non foi ata o XIX cando aumenta en popularidade e adeptos ata extenderse por toda Europa e chegal a américa.

Existen grandes marchadores de países tan distantes comio España, Italia, Rusia, China, Guatemala...

Posición da perna de ataque no paso de vallas

Estas dúas últimas semanas estivemos comezando coa técnica de paso de vallas, deporte moito máis complicado de executar do que pensaba nun principio xa que entran moitos factores en xogo ó mesmo tempo como por exemplo a estatura, o sentido do ritmo, a flexibilidade e a velocidadeé por outro lado, a perna de ataque, a de impulso, o tronco e os brazos

A perna de ataque:

- necesitaremos unha elevación enérxica da mesma para pasar a valla xa que se atopa a unha altura de 1.10 metros de elevación.
-a perna debe ir con certa flexión e non coa rodilla totalmente recta para que a técnica sexa correcta.
-o muslo debe ir recto cara adiante e inclinado un pouco cara arriba.
-cando mandamos atacar a perna debemos estar flexionando o tronco, xa que coinciden nos tempos.
-debemos pasar o máis cerca posible da valla e envolvela para aterrar do outro lado o máis cerca dela para seguir coa carreira,  a toma de contacto farase sobre a punta do pe, co tobillo tensionado e ó mesmo tempo coa rodilla estirada.

posición do corpo na técnica de crol

Esta semana a pesares de non ir á piscina voume centrar na posición do corpo na técnica de crol xa que si que a tratamos na aula mediante apuntes, vídeos e imaxes.

Por unha parte e para comezar, unha boa postura corporal proporcionaranos unha menor resistencia aquadinámica e para conseguilo son tres os aspectos básicos:

Alineación horizontal do corpo: debemos estar o máis rectos posibles e mover os pes de forma efectiva e a certa profundidade na auga, sin sacalos fora pero tampouco baixandoos en exceso porque nos levaria o tronco ó fondo e restaríanos tanto velocidade como enerxía, estaríamos na misma situación coa cabeza e cos hombros se os levantaramos.

Alineación lateral do corpo: refirese ó xiro que se produce como consecuencia das brazadas, e debemos evitalo pola misma razón anterior, a resistencia á auga, polo que debemos ir o máis rectos posibles e non producir ese "zig zag".

Rolido:´denomínase así ó xiro que se produce ó longo do corpo (eixe lonxitudinal) este movemento facilita tanto a tracción como o recobro de brazos, polo tanto os nadadores de crol deberían mecanizar este movemento o antes posible para chegar a unha técnica apta.

como norma xeral solemos ladealo corpo máis cara o lado donde facemosla respiración..

As consecuencias de non  realizar unha correcta alineación corporal son varias como por exemplo estas:

- pérdida de velocidade

-inadecuada recuperación de brazos

-ineficaz respiración

-tracción inadecuada

- maior resistencia ó avance. 

toma de contacto

Primeiros días de clase conocendo os compañeiros e prefesores de cada módulo, intuindo como pode ser a forma de traballar de cada un deles.

Por agora contento de que se mesturen tarefas teóricas con prácticas desde o primeiro momento que serven para ir vendo sobre o terreo o que pode ser o curso.

Nestas dúas primeiras clases destaco sobre todo a forma de ir integrando conceptos pouco  a pouco en deportes dos que non tiña moita idea como son o rugby e a orientación, ademáis de ter que ser a figura do árbitro no caso do rugby, papel que nunca desempeñara e que fai que se vexan as cousas de forma diferente.Tamén subliño a forma de traballar cun grupo, dividindo o mesmo noutros para traballar de forma máis dinámica e precisa, con  máis atención e participación dos alumnos como consecuencia...

En definitiva, saco en claro que o importante de ser técnico non é ser o mellor no deporte, senón saber transmitir os conceptos que se desexan dunha forma o máis clara posible.